let's all smile and have a happy heart!

Χριστουγεννιάτικο στολίδι - δώρο της matinee από το ταίρι μου στα χορευτικά! =0)

Περιμένοντας και τη δική μου παραγγελία ακούω το "new favourite moment" από το καινούργιο album των Northern Portrait και αρέζομαι!!!

Καλή χρονά σε όλους!

Υ.Γ. Μιλώντας για matinee o Παντελής του Rollin Under ήταν ο καταλληλότερος άνθρωπος, αλλά μετά λύπης μου μαθαίνω ότι το εν λόγω δισκοπωλείο έκλεισε οριστικά... =0(

cats on fire

Our favourite band from Finland, Cats on Fire, has surprised us with a new two-track single, “The Hague”. The single is a free digital release, and it’s not been featured on any of the band’s previous releases. The second track is a demo-version of “The Borders of this land”, which was one of the tracks on Cats on Fire’s 2009-album “Our Temperance Movement”.
According to the band, this new song should be seen as a bookend more than anything else.
You can download the whole single, including artwork and lyrics from Cosy Recordings, who co-release it together with the Cats’ Finnish label Johanna Kustannus. (@eardrums)
Here it is:
http://www.cosyrecordings.com/cosy024.html

maybe...

κομμάτι από πάντα.

bang bang

outdoors aikido

Μετά από ένα τριήμερο στο βουνό με πολύ χιόνι, νιώθω τυχερή - ήρεμη και γεμάτη από όμορφες εικόνες.

Είναι πολύ ωραία αίσθηση να ξυπνάς νωρίς το πρωί, να βγαίνεις έξω στο χιόνι και να περπατάς και να περπατάς και γυρνώντας πίσω στη ζέστη και την ασφάλεια του καταφυγίου να αντιλαμβάνεσαι πόσο αφυπνισμένος νιώθεις.

Έζησα μια στιγμή που κάνοντας προπόνηση, άρχισε να χιονίζει έντονα και εμείς συνεχίσαμε... και ήταν σα να ήμουνα στην ταινία "Τα ιπτάμενα στιλέτα" , στην τελευταία μάχη που αλλάζουν οι εποχές και οι δύο πολεμιστές συνεχίζουν...(η φαντασία μου οργιάζει)

Τώρα πίσω στην πόλη με γεμάτες μπαταρίες ακούω το North Sea and Rameses III που ταιριάζει πολύ με την περίσταση.

more photos @ twitter

love to share

Καλό μήνα να ευχηθώ!
Θα ήθελα να μοιραστώ κάποια τραγουδάκια που μου άρεσαν πάρα πολύ.

I. Aπό τους James Dean Driving Experience, πληροφορίες για τους οποίους μπορείτε να βρείτε εδώ, το "Dean's Eleventh Dream" και το "Oh Grateful" . Από το 1987 που σχηματίστηκαν φέτος κατάφερα και τους έμαθα! Μπράβοοο!!!

ΙΙ. Από τον Fireflies, μέσα από το τελευταίο του ep, το "Butterscotch", το ομώνυμο τραγούδι και ειδικά προς το τέλος του είναι ... άστα να πάνε! Από το ep του "Strange" πάλι το ομώνυμο και τέλος από το album του "Goodnight Stars, Goodnight Moon", το "Τhe Dunes". Τα δύο ep του μπορείτε να τα βρείτε εδώ. Η φωνή του δεν μπορώ να πω ότι με τρελαίνει, η κιθάρα του όμως είναι φαρμάκι (ή στραγάλι όπως λένε οι γνωστοί και φίλοι) ! Θυμίζει τους αγαπημένους Electric Pop Group, θυμίζει όμως και τους πολυ - αγαπημένους ... Brighter, έτσι δεν είναι ;

ΙΙΙ. Τέλος από τους The Manhattan Love Suicides, οι οποίοι σχηματίστηκαν το 2006 και διαλύθηκαν φέτος, μέσα από το πρώτο τους album, μου άρεσε τρελά το "Skulls" , το οποίο έχει ένα μπάσο φανταστικό, μιλάμε για κομματάρα! Από το δεύτερο album τους θα διαλέξω το "Never Far From You". Είναι και αύτό πολύ κομματάρα! Γενικώς αν δεν τους ξέρατε, όπως εγώ, ψάξτε τους, είναι πολύ καλοί. Μοιάζουν με Jesus and Mary Chain με γυναικεία φωνητικά.

Enjoy!

Miffy!!!

Η οικογένεια Miffy. Ο κύριος Miffy, η κυρία Miffy και τα miff...άκια!

Ωραία ε;!

Σε κάποια διασταύρωση στην Ουτρέχτη υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες με το Miffy! Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης δηλαδή. Ομορφιά!

after the festival

Φεστιβάλ τέλος. Δεν είμαι από αυτούς που το παρακολουθούν ανελλιπώς, ποτέ δεν ήμουν, αλλά ήμουν τυχερή και είδα το "air doll" από τον φίλο μου Χιροκάσου Κορεέντα, τον οποίο έχω αναφέρει σε προηγούμενο post μου. Ξετρελαμένη δηλώνω! Γλυκό, μαγικό, παιδικό! Μεταφορά από ένα manga. Εδώ θα βρείτε διάφορα σχετικά για την ταινία καθώς και το επίσημο site αυτής.

Ένα δεύτερο έργο που είδα και μου άρεσε πολύ είναι το "castaway on the moon" ενός Κορεάτη, του Lee Hey-jun. Παραθέτω το link από το youtube για να μη γεμίσω το blog με trailers...είμαι και λίγο περίεργη με τα χωροταξικά...

Τέλος είδα μία ταινία συμπαθητική ενός σκηνοθέτη που δεν ήξερα (από τους πολλούς που δεν ξέρω) ονόματι Goran Paskaljevic. Η ταινία που είδα ήταν απλά καλή, για μένα, αλλά κατάλαβα ότι ο άνθρωπος θα έχει κάνει σίγουρα κάποια ταπεινά αριστουργήματα.

Όσο αναφορά την κακή ταινία που είδα δεν υπάρχει λόγος αναφοράς της.-

Χαμηλής ενέργειας...so what?

Κάποιες φορές που τυχαίνει να είσαι κουρασμένος, στεναχωρημένος ή οτιδήποτε τελοσπάντων που έχει να κάνει με κατάσταση "χαμηλής ενεργειακής κατάστασης", θέλεις να νιώσεις, ακούσεις, δεις ανθρώπους ή πράγματα που τα θεωρείς "δικά σου".

Για μένα αυτό κ αυτό μουσικά (για τώρα). Η φωτό όταν την είδα σε ένα desktop και τη βρήκαμε έμεινε στην ιστορία!

Το θέμα είναι να νιώθεις!

Και επειδή δε θα πάψω να είμαι αισιόδοξη αυτό κάνει καλό!

after a bad dream...today is another BRIGHTER day!

Δεν είναι τόσο δύσκολο να είσαι απλός και ευγενικός με τους ανθρώπους γύρω σου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρίνεις κανέναν.

Αφιερωμένο σε όλους!

μουσική - επιστήμη

Την Τετάρτη που μας πέρασε, άκουσα και είδα μία τρομερή συναυλία,τον κύριο Byetone. Από τους πρώτους ήχους που άκουσα κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι πολύ καλός. Ο ήχος του σε συνδυασμό με τα visuals ήτανε σε απόλυτη αρμονία. Techno μουσική, ασπρόμαυρα σχήματα, experimental μουσική, ασπρόμαυροι αριθμοί..άψογο! 1+1=2..το δικό μου το αυτί κατάλαβε μόνο 2 λάθη να έχει κάνει, κάπου το έχασε για λίγο, άνθρωπος είναι-λογικό. Απλά όταν όλα είναι άρτια δομημένα το παραμικρό λάθος ... αλλά αρκετά με τα λάθη.

Ο κ. Βyetone ύφανε τον ιστό του, πιάστηκα σε αυτόν, βρέθηκα σε μονοπάτια όμορφα και πολλές φορές δύσκολα, με έκανε να χορέψω εκστατικά..τί άλλο να ζητήσει κανείς;!

Δεν είχε κόσμο, η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έχει, όμως πιστεύω ότι κάποιοι από εμάς που παρευρεθήκαμε στο live πάθαμε πλάκα!

Πάρτε και μία γεύση του!!!

Ήταν από τις συναυλίες που δύσκολα βλέπεις στην Ελλάδα, όποιος δεν ήρθε-καλά να πάθει!

=0) (0=

The Band Of Holy Joy and rebound!

Πίσω στην πόλη...
Την Παρασκευή και το Σάββατο που μας πέρασε κατέβηκα στην Αθήνα να δω τους Band Of Holy Joy. Πέρασα ωραία την πρώτη μέρα και ακόμα καλύτερα τη δεύτερη. Και αυτό γιατί τη δεύτερη μέρα ο κόσμος ήταν πιο "ζεστός" με αποτέλεσμα να είναι και το συγκρότημα πιο "ζεστό". Όπως είπε και μια φίλη μου, την πρώτη μέρα κάνανε πρόβα, τη δεύτερη ήταν η συναυλία τους. Παίξανε folk, μου άρεσε πάρα πολύ ο τραγουδιστής, ο οποίος ήταν γλυκός και "μαγικός" και χοροπηδούσε κάθε τόσο και φυσικά ο βιολιστής -τόσο τόσο καλός!
Να κάνω και ένα παράπονο: δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που παρακολουθούν μία συναυλία και κατά τη διάρκεια που παίζει, στην προκειμένη περίπτωση το support, μιλάνε δυνατά..είναι προσβλητικό για αυτόν-ή , δεν το καταλαβαίνουν;; Υπήρχαν και άτομα που γιουχάρανε και κράζανε δυνατά...Αν Είναι Δυνατόν! Αίσχος!
Μετά τη συναυλία πήγα σε ένα "αφτεράδικο", τη rebound με το όνομα. Έπαιζε dark-wave και όποιος ήθελε να κάνει χορευτικό είχε και πίστα! Ήτανε πάρα πολύ ωραία γιατί θύμισε παλιότερες και πιο ξέφρενες μέρες στα μαγαζιά. Δεν είχε το υποκριτικό που συναντάς πολύ συχνά πια έξω. Ο κόσμος ήταν εκεί με διάθεση για χορό! Όποιος δεν έχει πάει να πάει οπωσδήποτε!

Unique performance of Steve Reich - 1 musician on 2 pianos

This abridged rendition of Reich’s “Piano Phase” by Russian concert pianist Peter Aidu is literally head-splitting. The piece is usually performed by two pianists, one of whom repeats the same sequence of notes over and over again at exactly the same tempo, while the other player gradually speeds up and then slows back down, eventually returning to a unified BPM before the pattern starts again. That’s basically all phasing is. Sounds simple enough, right? But try playing one part of it and you’ll soon realize just how difficult it is to sustain. As for performing two separate parts simultaneously? Great googly moogly. [continue reading]

lo-fi movie

Στα ελληνικά μεταφράστηκε "Μια μέρα του καλοκαιριού"..Ο σκηνοθέτης λέγεται Χιροκάσου Κορεέντα και είναι ο ίδιος που είχε σκηνοθετήσει το "Nobody knows" μεταφρασμένο ακριβώς έτσι και στα ελληνικά. Σήμερα λέω να πάω να το δω, είπα να κρατηθώ και να γράψω για αυτό αφού το δω, αλλά δεν κρατήθηκα. Έχω μία σιγουριά ότι θα είναι πολύ καλό. Αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο lo-fi για ταινίες, το "Nobody knows" είναι ένα lo-fi αριστούργημα. Όσοι το έχουν δει πιστεύω θα συμφωνούσαν μαζί μου.

αυτοκολλητάκια!

Σας αρέσουν τα αυτοκόλλητα;

Αυτά είναι τα αγαπημένα μου. Τα αδικεί πολύ η φωτό αλλά δε μπορούσα με τίποτα να βγάλω καλύτερη.

vinyl-carousel

Εδώ ένα τραγουδάκι ταιριαστό με τη φωτογραφία, την οποία μου είναι αδύνατο να θυμηθώ από που τη βρήκα..

Το συγκρότημα λέγεται Magic Whispers και το άλμπουμ τους carousels & music boxes.

Είχε την τιμητική του 3 καλοκαίρια πριν, στη Φολέγανδρο. Enjoy!

Τιμπουκτού

... Χωρίς αμφιβολία κάποιο ρόλο έπαιζε το χαρτόκουτο. Οι νύχτες που είχε περάσει μέσα σε αυτό ήταν σχεδόν ανυπόφορες και πόσο καλό μπορεί να είναι ένα σπιτικό αν δε νιώθεις ασφαλής μέσα σε αυτό, αν σου φέρονται όπως σε έναν απόβλητο της κοινωνίας εκεί ακριβώς όπου υποτίθεται πως είναι το καταφύγιό σου; Το να απομονώνεις μια ψυχή μέσα σε ένα σκοτεινό κουτί δεν είναι σωστό. Αυτό το κάνουν όταν πεθάνεις, αλλά όσο είσαι ζωντανός, όσο ακόμη σου μένει κάποια ζωτικότητα, το οφείλεις στον εαυτό σου και σε ό,τι ιερό υπάρχει σε τούτον τον κόσμο να μην υποκύψεις σε τέτοιες αναξιοπρέπειες. Το να είσαι ζωντανός σημαίνει να ανασαίνεις, το να ανασαίνεις σημαίνει ελεύθερον αέρα και ο ελεύθερος αέρας σημαίνει οποιοδήποτε μέρος εκτός από τη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ.

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Τιμπουκτού" του Πολ Όστερ. Αφηγητής του βιβλίου είναι ένας σκύλος, ο κ.Κοκκαλιάρης.

περί ταινιών

Blood: The Last Vampire - Japanese Trailer

Ninja Assassin - Trailer / Bande-Annonce HD [VO]

Το blood:the last vampire, το οποίο είναι μεταφορά ενός anime έργου, προβλήθηκε στους κινηματογράφους μέσα στο καλοκαίρι...αναρωτιέμαι αν κάποιος κατάφερε να το δει.

Το ninja assassin θα προβληθεί τέλη Νοεμβρίου

Never Forget Who You Are!

Αυτό μου θύμισε κάτι που μου είχε πει ο δικός μου δάσκαλος, όταν ήταν να πάω σε ένα άλλο dojo(χώρος εξάσκησης), να προπονηθώ. Mου είχε πει:

Μη ξεχάσεις να πείς από που έρχεσαι!

Πάντοτε μου άρεσαν τα έργα που είχαν σχέση με τις πολεμικές τέχνες. Τώρα είμαι μέρους τους!

合気道 Aikido way

onegai shimasu

doumo arigatou gozaimashita 本当にありがとう

Μετά από 3 μήνες αποχής ... επανεκκίνηση!

shirabeo

This is a Japanese drum kotsuzumi, which is configured with ropes shirabeo.Unlike European musical instruments, custom on unchanging harmony, the Japanese are set for each performance on a special, and sometimes are rearranged based on the same execution of the work.Shirabeo not only keep the lid of the drum in place, but also serve to adjust his tone. The tone changes when the pull on the rope with his left hand while playing the drums right. Shirabeo - a necessary part for the performance of classical Japanese music (for example, in the productions of Noh, Kabuki or the performance of folk music) Until about 1877, when the first professional tuner, used to customize any stretching a rope at hand, now using two, bound Mezhuyev a flax rope, which, once exposed to 25 kinds of processing. Tow used to shirabeo must be flexible, to go back into place after stretching, and soft, so as not to injure the hands of a musician with a long game on the instrument.

[source]: http://community.livejournal.com/ru_japan/

καθαρότητα και φρεσκάδα

Χθες πήγα στη συναυλία των Tarwater..ενθουσιασμένη δηλώνω, η ατμόσφαιρα μύριζε ομορφιά, καθαρότητα και φρεσκάδα.

Τη συναυλία άνοιξαν οι Φανταστικοί Ήχοι και ήταν όντως φανταστικοί..σε αρκετά σημεία τους "τράνσισαν", στα δικά μου αυτιά, και μου θύμησαν παλιότερα πάρτυ (φυσικά και λόγω του μέρους, η παλιά υδρόγειος, νυν Block33). Μετά ήταν η ώρα για τους επίσημους προσκεκλημένους...ηλεκτρονική γλύκα μου βγάλανε και ευαισθησία μέσα από τον ήχο τους. Εύχομαι να συνεχiσουν να γίνονται τέτοια live στη μικρή μας πόλη και θα ήθελα να βλέπω πρισσότερο κόσμο να στηρίζει αυτές τις προσπάθειες.

Ευχαριστώ πολύ Melotron (οι διοργανωτές του live) για τη χθεσινή βραδιά! Σας στηρίζω και σας πιστεύω και για τα επόμενα live σας!

Κλείνω ακούγoντας το Roderic Usher απο το album Spider Smile των Tarwater φυσικά.

γέλα μικρέ κλόουν

Ένας μικρός κλόουν, ένα λουλούδι, ένα πατίνι, 3 πρόσωπα σχεδιάζουν, με 3 χρώματα, 3 ιστορίες γεμάτες εκπλήξεις και τρυφερότητα.
...Όταν το είδα μπροστά μου, στην περσινή έκθεση βιβλίου, "έπεσα κάτω"...

Ponyo

Sosuke:
I made a promise that I will protect Ponyo.

best colours are earth colours!